Persoonlijk
MIJN ERVARING- EN PRAKTIJKKENNIS
Worsteling met mijzelf en omgeving
Als kind worstelde ik met mezelf. Ik voelde me anders en mensen merkten dat ik anders was, waardoor ik gepest werd. Vooral kwam dit door mijn gay zijn, maar ook mijn neurodivergentie werd niet gezien. Wat vooral opviel en waardoor ik jeugdzorg kreeg was dat ik (figuurlijk maar helaas soms ook fysiek) worstelde met mijn ouders. Mijn moeder en mijn stiefvader waren dat in de pubertijd, want ik ben als kind alleen door mij moeder opgevoed nadat mijn vader overleed toen ik bijna 3 jaar was.
Jeugdzorg, weinig gezinszorg
Ik kreeg veel therapie, we kregen ook een beetje gezinstherapie. Maar poging na poging mocht niet baten, waardoor ik uiteindelijk met een crisis uit huis ben gegaan. Nadat ik fijn was opgevangen door o.a. het gezin van mijn beste vriend, kreeg ik via hen een liefdevol pleeggezin. Ik had er graag willen blijven, ik had van hen ook mogen blijven, maar het plan voor een leefgroep was al ingezet en werd doorgezet. Ik heb er aan te danken dat ik mensen ontmoet heb die anders minder snel in mijn inner cirkel zouden komen, oh en dat ik nog meer destructief gedrag heb kunnen leren. Daar focuste de hulp zich namelijk ook vaak op: mijn externaliserende gedrag(sproblemen), dus ben ik dat denk ik steeds meer gaan vertonen.
Wat heeft geholpen: delen is helen
Later kreeg ik pas therapie die aansloot, o.a. een therapeut die veel eigen ervaring inzetten. Alternatieve vormen zoals familieopstellingen of lichaamswerk hebben me ook verder gebracht. En vooral het ontmoeten van gelijkgestemden en gevoelsgenoten maakt dat ik nu sterk in het leven staat. Delen is helen.
Zelfdiagnose en ontschuldigen
Terug naar het worstelen. Basically worstelde ik met autoriteit, dat ik een ‘autoriteitsprobleem’ heb staat letterlijk in mijn dossier. Ik zeg bewust dat ik het heb, want ik vind autoriteit nog steeds vaak een probleem. Ja ik was lastig, maar ik had het ook erg lastig met mezelf. Ik weet niet of een diagnose ADHD me nou echt verder brengt, wel het begrip neurodiversiteit en het besef dat ieders hersenen anders werkt en we daar de samenleving op aan moeten passen. Ontschuldigen is voor mij stap 1 om daarna te erkennen waar je zelf wel invloed op uit kunt en wilt gaan hebben.
De gespannen relatie met zijn moeder tekende zijn jeugd. Dat maakte hem extra gedreven om anderen te helpen. Mannus Boote (31): 'Mijn werk is ook een soort zelfheling.'
Lees meer op zorgwelzijn.nl
Professioneel
Kennis en communicatie
Mijn carrière is na vele bijbaantjes begonnen bij Kennisinstituut Movisie. Ik liep tijdens mijn studie Interdisciplinaire Sociale Wetenschappen stage op de LHBT-emancipatie afdeling en mocht blijven werken op de communicatie-afdeling. Ik was o.a. betrokken bij ‘Jong en Anders’ over LHBTQIA+ zijn in de jeugdzorg.
Hulpverlener
In de jeugdzorg werkte ik als eerst bij Lijn5, op een logeerhuis voor LVB jongeren en later vervingen we met een team tijdelijk gezinshuisouders. In de zomervakantie ging ik mee op zomerkampen en ik heb via de invalpool op allerlei groepen gewerkt.
Hierna werkte ik bij Intermetzo, inmiddels Pluryn in het GezinsFACT team. Ik was specialistisch ambulant hulpverlener in een interdisciplinair team.
Kwartiermaken
Tot ik bij Levvel alle ruimte kreeg en kon creëren voor mijn specialisme: ervaringskennis. We hebben ons eigen ervaringskennisteam gestart, ervaring als bron van kennis gepositioneerd, onze beweging gekoppeld aan andere bewegingen zoals die van Vakmanschap én een thuis gecreeërd die in welke rol dan ook bij Levvel betrokken is met eigen ervaring in de hulpverlening. Mede op basis van deze ervaringen adviseer ik ook andere organisaties zoals Youké voor hun aanpak.
Trainen
Ik heb de training ‘Ervaringskennis maken’ met collega ervaringsdeskundigen ontwikkeld, voor professionals in dienst van jeugdzorginstellingen die hun eigen ervaring bewust bekwaam willen leren benutten in het werk.
Daarnaast ben ik hoofdtrainer bij ExpEx en train ik jongeren om stappen te maken in hun ontwikkeling om te werken als ervaringsvrijwillger.
Politiek
Ik ben als kaderlid betrokken bij FNV Jeugdzorg, waar ik o.a. heb meegedacht voor het Jeugdsprong manifest. Daarnaast ben ik betrokken bij BIJ1, door het opzetten van de lokale afdeling in Utrecht en later als landelijk bestuurslid tijdens de campagne waarmee Sylvana Simons in de Tweede Kamer een zetel kreeg om haar ervaringskennis en die van andere activisten politiek in te zetten.
‘Ik heb op mijn pad mensen getroffen die me kansen gaven. Dit wil ik nu aan andere jongeren bieden.’
In deze video op YouTube bedankte ik wie mij kansen gaf.